KARNİYOL DAMIZLIK SAF ANAARILAR 5 X 5 OLDU

Karniyol suni döllenmiş damızlık anaarılarımda sıkıntı yok inşallah. Beşte beş kabul gördüler çok şükür.1 temmuz 2009 itibari ile hepsin de yumurta attı. ilk üç hafta çok önemli, kendi işçilerini çıkarana kadar başka ırklar karniyol anaarıyı kesebiliyor, sanırım feromen sorunu var. Ben damızlık karniyol arılarımı zaten Almanya'dan geçen sene gelmiş F1 işçilerine vermiştim, sadece birisi başka ırk arıya kabul ettirildi. Önümüzdeki üç hafta kontrölde tutmak gerekiyor, kafası bozulup anaarıyı kesmeye kalkabiliyorlar. Bu iş bize çok tecrübeler kazandırmış, tecrübede durup dururken kazanılan bir şey degil bize giren kazıklar da denebilir.::))
29 Haziran akşamı Gebze sıgırlık mevkisinden arılarımızı yüklemeye gittik. Olacak işte bir aydır doğru dürüst damla düşmüyordu, gene Gebze'yede yağmamış zaten. Ben arıları hazırlamaya başladım, bir rüzgar bir şimşek derken yagmaya başladı. Hacı ve benden başkada kimse yok, yükleyip bağlayıncaya kadar acayip ıslandık. Yola çıktık kalorifer sonuna kadar açık donuyoruz, yaz günü olcak gibi degil ama oldu. Mollafenari köyünden geçiyorum, elimde termos kaveye girdim çay alacagım, kaveci bize kadar çay var diyor. Manyakmı ne, sana kadarsa sen ver bir daha demle, dedim.Manyakmı bölümünü içimden sessizce tabiki. Yolda ilaç gibi gitti. Kasisin birisinde ağzımı haşladım ama olsun.

Gece saat 2 gibi arılıktaydık Trakyada. Mustafa abi bizden önce gidip bekleyecekti bize yardım etmek için, arılıga girdigimizde uyanıp bizi karşıladı. Arıları indirecegimiz sıradada biri geldi, dedim kimbu, oda bana soruyor bu saatte burada ne arıyorsun diye elinde tüfek. Musta abi dedi onlar bizden::))

Üç beş götürecek bizi be gece gece.

Saat 2,30 gibi çay ve yemek faslı vardı, peşinden yattık.

Sabah bir dolaştım hiç bir arı kovanında olumsuzluk yoktu. arılıgı fulledik, artık sağımı bekliyoruz. İlk gittiğimizdede Murat Çakır'ın bir kovanı gelişmiyor dedi, birde karniyol F1 üretebiliriz deyince anasını sıkıp atmıştık.

Yanımda iki safın yumurtalı ve larvalı çıtasını bir anasız kovanda götürmüştüm. Hemen sabah sabah larva transferlerini yapıp arılıktan ayrılacagız. Bendeki janter ekipmanları kendime ancak yetiyor, Trakyaya giderken sadece nikot denilen çanaklardan 20 tane yanıma aldım. Çıtayada tahta parçaları kesip mumla yapıştırdım. 10 adet muratın kovana, 10 adette benim kovana Mustafa abi için larva tranferi yaptım. İkiside degişik analardan.

Mustafa abi acayip güldürdü, demezmi bize sıradan arıdan larva tranferi yapmayasın diye. Yav bu millet bi acayip, zorla kaşınıyorlar benide yoldan çıkaracaklar. İyi bir kılıç bulup ondan tranfer yapmak lazım::))

Yesin her tarafınıda aklı başına gelsin.

Bu esnada larva transferi yaparken iyice dağılmışım, kimse dükkanı filan kapa demiyor::))

Tarihli resimleri Mustafa abi çekti, bizim hacı ben resim çekmem diye tuturunca. Torunu olsa çekmesini biliyor, bundan sonra elini makinaya bir uzatsın bakalım. Zaten makinada eli kulagında.Geçenlerde kilitlendi ön panelini söküp, evdeki makina yagıyla yağladım çalışmaya başladı ara sıra gene tutukluk yapıyor. Üç senedir devamlı üzerimde ve çok hor kullanıldı.

Larvaların birisini balkondaki 62 nolu karniyoldan götürmüştüm. Minik çıtayı normal çıtaya çaktım. Larvalar süt içinde kalmışlardı. Bu aradada Trakyalı Şenol'a haberde veremedik taze yumurta ve larva var diye, çünkü arılıkta telefon çekmiyor.

Gündüz saat 10 gibi arılıktan ayrıldık, Mustafa Kabaoğlu hocamızın okulda işleri vardı, kendisi okul müdürü ve kayıtlar başlamış. Gelip gidenlerin basısı laf anlamayıp kendisini çileden çıkarıyordu::))

Resmin ilersinde ise açmaya başlamış ayçiçekler gözükmekte.

Mustafa abinin odasında biraz dinlenip, öğlen yemeklerinide yedikten sonra biz esenlere otogardanda Gebze'ye geldik.

İlk defa böyle bir anaarı memesiyle karşılaştım.::)))

Benim italyan melezi erkeklerden birisi, anaarı memesinden çıkacak manitayı beklemekteydi. Belindede varroası var.

Bu erkek arının ne düşündügünü bilemiyorum ama kesin iyi şeyler düşünüyordur.

Salı günü niyetimiz anaarıları kutulardan toplamaktı ama haşat oluyorsun, kendine gelmende öyle basit olmuyor. Kim ne derse desin model gittikçe düşüyor, yanım belin derken kendini doktorların elinde rektefiyede buluyorsun, yarabbi beni doktorların eline düşürme, amin.

Bu akşam paydostan sonra kutulara giriştim, yarısına bile ulaşamadan akşam oldu, gidecek olanları eve getirdim, bekleyecek olanları banka kovana verdim.

Yarında hem anarı toplanacak, hem transferler var, bu aradada 3 göz açlıktan terk etmiş, depoda kek ve invert şurup dururken bunların olması üzücü. Artık işimiz sadece anaarılar, ilk etapta 4 metroda yogun yükleme yapıp her göze bir çıta ful bal koyacagım. Daha önce bazı gözlere yaptım hiç sorun çıkmıyor o şekilde.

Yavru kapatan anaları toplamak çok zevkli bir iş, bu arada kutuların haricindede arılıkta bulunan dördü metro kovanların biriside italyan diger, 36 kovanda anaarı üretimine dahil oldular. Hepsi karniyol melezi, birde kafkas anaarısı var,acil anaarı lazım oldumu kovanlardanda anaarı almaya başladım. Hacının keyfine diyecek yok, yarın ilk işi kutulardaki arılara kek dagıtmakmış, terkleri görünce dediki bunlar benim hatam, yok abi dedim senle alakası yok, bunlar yokluktan olmuş yokluktan::))))

Hacının içi gitti, fazlada üstüne gitmedim.