ARILAR NİHAYET ARALIKSIZ SALKIMA GİRDİ

Arılıklarda iş kalmayınca arıcılar bir başka yerde iş buluyor. Her sene bu sene malzeme tamam seneye yatacağız desem, ertesi sene bir başka iş kesin çıkıyor. Bu senede soba tutuşturmak için satılan tahta parçaları içindeki 18 mm su kontralarını görünce gene iş bulduk. Bu malzemelerden kat olurdu, anaarı kutusu olurdu, hiç firesiz iki parçadan bir ruşet kovanın dört yanı çıkıyor ve hadi ruşet yapalım dedik.

200 Adet ruşet çıkıyor, bu tür işlerde ilk yapılacak iş bir numune yapıp kenara koyacaksınız.

Kırk sefer ölçüp tek seferde keseceksiniz, parçalar hatalı biçilirse hiç bir işe yaramıyor.

Ruşetleri hem anaarı kutusu olarak, hemde içinden arı üretmek için düşünüyorum.

200 Ruşet 5 çıtalık koloniler her iş için hazırlanıp duruma göre devir daim yapılacak.

Ruşet malzemelerin biçimi bitti gibi çok az bir iş kaldı.

Yaklaşık 1000 çıta, bu yeni ruşetlere gerekli ve pilastik yanak düşünüyorum, şu an en pratik malzeme o.

En az 100 kilo ham petek gerekli.

Kendinize iş ararsanız böyle iş bulursunuz::))

Kış günü bol bol toz yuttu ve hala yutmaya devam ediyoruz.

Seyithan abi bu sıra makinalara sulanmaya başladı. Bazı malzemeleri o biçecekmiş, dedim otur yerine, sen çivileri temizle.

Bir çivi denk geldi böyle bir şey olamaz, hemde Cemil ustanın önünde crayan eden bir olay.

Çiviyi kesip geçsem?

Böydan boya nasıl denk gelip çiviyi ikiye biçtim bende anlamadım, hemde hakemin önünde::((

Hep derlerya bahtsız bedevi hikayesi...

Gerçi şanslı bedevi nasıl olur onu kimse ne biliyor nede duyduk.

Bu resimler 29 Ocak 2011 günü çekildi.

Cemil ustanın atölyeden çıkıp birde arılıgı ziyaret edelim dedik.

Arılar yaklaşık 10 gündür uçamıyorlar.

Havadurumlarına göre şu an gene bir 10 gün salkımdan çakma şansları yok gibi.

Ben bu yazıları yazarken kar yagışı devam ediyordu.

Hacı abinin kaysı kaç senedir meyve vermez, tabi böyle zamanda açarsa bahara açacak çiçek kalmıyor ve meyvelerde kışın kavruluyor.

İlhami abide o gün bizimleydi, Kaysı çiçekleri ve tomurcuklarını onlara fon yaptım.

Hava buz gibi.

Arılıga gittiğimde kesin sonuçları kaydetmek için damacana kovandan resim alırım.

Arılar aynı ogul gibilerdi peteklerin en altına yumak olmuşlar, yani salkım. Demekki böyle ısınıyorlar.

Yiyecek sonrunları yok, hala tabanda inver şurup bitmemiş.

Ha gayret diyorum son 15 günü geçerseniz bahar geldi sayılır.

İlhami abiyede birisi sormuş arılar kışın ne yapar diye, İlhami abide foto aldı.

Yan deliklerden bakıldıgında üstlerde sırlanmış petek gözleri vardı ama benim gördügümü makia açıyı yakalayamadığı için görüntüleyemedim. Tamamen aç bırakılan arıların son durumları. Bu koloniye besin olarak invert şurup verildi. Biz ilk baktığımızda arılar daha aşagıda yumak halindeydi, seslerden rahatsız olup, peteklere tırmanmaya başladılar. Arıların salkımıda denilebilir.

Gözlemlerim esnasında hiç polen girişine rastlamadım.

Az polen stoku yoktu, yavru yaptıgınıda tespit edemedim. Evimde polen olmasına rağmen dışardan polen destegide vermedim.

Arılara kek verme hastalıgı bizde kronikleşmiş, kek olmaz sa olmazlardan.

Olaya benim açımdan bakıldıgında ise, keki zamansız kullanıyoruz.

Arılarımız ihtiyacı varsa şurupla takviye edilip ugraştırmamak en iyisi.

Kek vermeyi egitimciyim diyenler verip tavsiye ettiğinde söylenecek söz zaten yok.

Kış arıları çok degerli ve bunları kekle yorup ömrülerini kısaltmamak gerekiyor.

Ben onun için derim egitim verenlerin ilk önce egitilmesi lazımdır diye....